ข้อมูลประกอบการพิจารณา

โดยที่รัฐต้องดำเนินการตามแนวนโยบายแห่งรัฐด้านเศรษฐกิจ คือ การจัดให้มีการออมเพื่อการดำรงชีพในยามชราแก่ประชาชน และเจ้าหน้าที่ของรัฐอย่างทั่วถึง และเป็นธรรม รวมทั้งต้องคุ้มครองให้ผู้ทำงานที่มีคุณค่าให้ได้รับค่าตอบแทน สิทธิประโยชน์ และสวัสดิการที่เป็นธรรมโดยไม่เลือกปฏิบัติซึ่งที่ผ่านมาข้าราชการเมื่อถึงวัยเกษียณอายุราชการแล้วต้องมีชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก อันเนื่องมาจากวิธีการคำนวณบำนาญตามมาตรา 32 (2) แห่งพระราชบัญญัติบำเหน็จบำนาญข้าราชการ พ.ศ. 2494 ดังนั้น เพื่อให้ข้าราชการที่เกษียณอายุได้รับหลักประกันในการดำรงชีพ เมื่อพ้นจากการทำงานภายหลังเกษียณอายุราชการแล้ว ให้มีรายได้เพียงพอแก่การยังชีพ และเพื่อให้มีระบบการออมเงินเพื่อการดำรงชีพในยามชราอันเป็นการสร้างความเป็นธรรมในการดูแลจากภาครัฐให้แก่ราชการที่เกษียณอายุราชการไป แล้วสมควรมีการแก้ไขเพิ่มเติมวิธีการคำนวณบำนาญข้าราชการเพื่อให้มีความเหมาะสมยิ่งขึ้น และกำหนดเงินเพิ่มค่าครองชีพ เพื่อช่วยเหลือการดำรงชีพให้แก่ผู้รับบำนาญ จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้

โดยสาระสำคัญของร่างพระราชบัญญัติบำเหน็จบำนาญข้าราชการ (ฉบับที่ ..) พ.ศ. .... มีดังนี้
1.    กำหนดให้ ข้าราชการวิสามัญ หรือลูกจ้างเมื่อเกษียณอายุตามมาตรา 9(3) และมาตรา 13 และเลือกรับบำนาญก็มีสิทธิได้รับสวัสดิการ การรักษาพยาบาลจ่ายตรงจากกรมบัญชีกลางเหมือนกับข้าราชการบำนาญทุกประการตลอดไป
2.    วิธีการคำนวณบำนาญข้าราชการ
    โดยที่ข้าราชการเมื่อถึงวัยเกษียณอายุราชการแล้วต้องมีชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก อันเนื่องมาจากวิธีการคำนวณบำนาญตามมาตรา 32 (2) แห่งพระราชบัญญัติบำเหน็จบำนาญข้าราชการ พ.ศ. 2494 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติบำเหน็จบำนาญข้าราชการ (ฉบับที่ 16) พ.ศ. 2539 ดังนั้น เพื่อให้วิธีการคำนวณบำนาญข้าราชการมีความเหมาะสมยิ่งขึ้น จึงให้คำนวณโดยการตั้งเงินเดือน เดือนสุดท้ายหารด้วยสามสิบคูณด้วยจำนวนปีเวลาราชการไม่เกินสามสิบปี 
3.    เงินเพิ่มค่าครองชีพ
       กำหนดให้มีเงินเพิ่มค่าครองชีพเพื่อช่วยเหลือการดำรงชีพให้แก่ ผู้รับบำนาญ 
 
4.    บทเฉพาะกาล
    4.1    กำหนดบทเฉพาะกาลเกี่ยวกับการแก้ไขเพิ่มเติมวิธีการคำนวณบำนาญ เพื่อให้ข้าราชการผู้มีสิทธิได้รับบำนาญที่มีชีวิตอยู่ในวันก่อนที่พระราชบัญญัตินี้ มีผลใช้บังคับมีสิทธิได้รับบำนาญตามความในมาตรา 32 (2) แห่งพระราชบัญญัติบำเหน็จบำนาญข้าราชการ พ.ศ.2494 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัตินี้ ตั้งแต่วันออกจากราชการ โดยให้กรมบัญชีกลางจ่ายเงินส่วนต่างของบำนาญที่เพิ่มขึ้นจากการคำนวณตามความใน มาตรา 32 (2) แห่งพระราชบัญญัติบำเหน็จบำนาญข้าราชการ พ.ศ.2494 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัตินี้ให้แก่ข้าราชการผู้มีสิทธิได้รับบำนาญที่มีชีวิตอยู่ทุกคนให้แล้วเสร็จภายในหนึ่งร้อยแปดสิบวัน นับแต่วันที่พระราชบัญญัตินี้มีผลบังคับใช้ 
    4.2    กำหนดบทเฉพาะกาลเกี่ยวกับเงินเพิ่มค่าครองชีพเพื่อให้ข้าราชการผู้มีสิทธิได้รับเงินเพิ่มค่าครองชีพที่มีชีวิตอยู่ในวันก่อนที่พระราชบัญญัตินี้มีผลใช้บังคับมีสิทธิได้รับเงินค่าครองชีพตามความใน มาตรา 50/1 แห่งพระราชบัญญัติบำเหน็จบำนาญข้าราชการ พ.ศ.2494 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัตินี้ ตั้งแต่วันออกจากราชการ โดยให้กรมบัญชีกลางจ่ายเงินเพิ่มค่าครองชีพตามความในมาตรา 50/1 แห่งพระราชบัญญัติบำเหน็จบำนาญข้าราชการ พ.ศ.2494 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัตินี้ให้แก่ข้าราชการผู้มีสิทธิได้รับเงินเพิ่มค่าครองชีพที่มีชีวิตอยู่ทุกคนให้แล้วเสร็จ ภายในหนึ่งร้อยแปดสิบวันนับแต่วันที่พระราชบัญญัตินี้มีผลบังคับใช้ 
5.    ผู้รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้
    กำหนดให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ 

ตารางเปรียบเทียบร่างแก้ไขเพิ่มเติม (ดาวน์โหลดเอกสารประกอบ)