จากคำนิยามของคำว่า “ป่า” ตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484 ซึ่งกว้างขวางจนทำให้เกิดปัญหาแก่ประชาชนที่ครอบครองที่ดินอยู่อาศัยและทำกินแต่ยังไม่ได้มาตามกฎหมายที่ดิน ที่อยู่ นอกเขตป่าสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่าตามกฎหมายว่าด้วยสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า อยู่นอกเขตอุทยานตามกฎหมายว่าด้วยอุทยานแห่งชาติ อยู่นอกเขตป่าสงวนตามกฎหมายว่าด้วยป่าสงวนแห่งชาติ และอยู่นอกเขตป่าที่มีกฎกระทรวงกำหนดเป็นเขตอนุรักษ์ฯ และมีผลต่อการทำงานของราชการส่วนกลาง ส่วนภูมิภาค และส่วนท้องถิ่นในที่ดินนอกเขตป่าสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่าตามกฎหมายว่าด้วยการสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า นอกเขตป่าอุทยานตามกฎหมายว่าด้วยอุทยานแห่งชาติ นอกเขตป่าสงวนตามกฎหมายว่าด้วยป่าสงวน และ อยู่นอกเขตป่าต้นน้ำ เขตป่าอนุรักษ์ เขตป่าถาวร และเขตที่ดินที่เตรียมการเพื่อประกาศเป็นเขตป่าตามกฎหมายต่าง ๆ ตามมติคณะรัฐมนตรี จึงจำต้องตราพระราชบัญญัตินี้
สาระสำคัญ
แก้ไขคำนิยามของคำว่า “ป่า” ในร่างพระราชบัญญัติฉบับนี้ให้มีความชัดเจนมากขึ้น